رخداد تئاتر در فلسفه‌ی آلن بدیو

آن‌چه در این مقاله بدان خواهیم پرداخت، بررسی جایگاه تئاتر در آراء آلن بدیو فیلسوف معاصر فرانسوی است. بدیو شاید تنها فیلسوفی در دوران معاصر است که کماکان فلسفه را به مثابه­ی جست‌وجوی حقیقت می‌خواهد. وی ابتدا از چهار حوزه­ی علم، سیاست، هنر و عشق نام می‌برد که به نوعی یادآور تقسیم‌بندی‌های افلاتونی درباره­ی انسان و جهان است و پس از آن اعلام می­کند حقیقت­ها تنها در این چهار حوزه است، که رخ می‌دهند. در مورد هنر تئاتر نیز تزها و ایده­هایی خلاف عرف و معمول جهان هنر و فلسفه دارد که فهم و درک آن‌ها تا حدود زیادی مستلزم آشنایی هر چند مقدماتی با مفاهیم اصلی دستگاه فکری و فلسفی اوست. رخداد تئاتر راستین در نظر بدیو نوعی کنش اشتراکی و همگانی خلاق است که سوژه خاص خود را پدید می‌آورد و در هر بار اجرای متن تئاتری، ایده­ی درون متن تکمیل می‌گردد. بدیو بر آن است که تئاتر فکر می­کند و هر چند تا حدودی زیادی به دولت وابسته است اما می‌تواند و باید دست به افشای حدود آن بزند، سوژه تئاتری خود را پدید آورد و تغییر جدید با خلق امری نو ایجاد کند. در نهایت گفتنی‌ست که آغازگاه این بحث فلسفه است و این نوشته به نوعی از فلسفه­ی بدیو به سمت هنر تئاتر حرکت می‌کند.